Politiek Doolhof Deurne

Op 5 november 2015 schrijft het Eindhovens Dagblad over het Deurnese geurplan en het (politieke) doolhof. Journalist Rob de Bruyn schrijft over “venijnige politici”, “wel of niet willen begrijpen”, “bezorgde burgers”, “boeren andere discussie” en “hoongelach en frustraties”.

Twee commissievergaderingen is er gesproken over de nieuwe geurnormen in Deurne. De gemeenteraad heeft op 7 oktober 2014 een aanhoudingsbesluit genomen ter voorbereiding van de nieuw geurverordening en daarmee worden alle eventuele aanvragen voorlopig tegengehouden in afwachting van deze nieuwe geurverordening. Daarbij was afgesproken dat er, indien mogelijk, gebieden vrij gegeven zouden worden. Het zogenaamde afpellen. Na 6 weken was de eerste afpelling beloofd en die kwam. Een vijftal objecten werden vrij gegeven en voor de rest bleef het aanhoudingsbesluit voor heel de gemeente Deurne gelden. Na een tweede afpelling werd in juli de derde afpelling voorgelegd waarbij aanvragen die milieuneutraal of verbetering met zich mee zouden brengen in behandeling genomen zouden kunnen worden. Een meerderheid van DOE!, Progressief Akkoord/Groen Links, PvdA en Transparant Deurne adviseerde in de commissie om dit niet door te geleiden naar de Raad. Een raadsmeerderheid van VVD, DeurneNU en CDA die wel vonden dat het naar de Raad kon, bleef met lege handen achter.

Ten behoeve van de behandeling van de geurgebiedsvisie en de geurverordening (waarin de normen zijn opgenomen) hebben we een beroep gedaan op de mogelijkheid van ambtelijke ondersteuning om de nodige diepgang in dit zeer complexe dossier te verkrijgen en om zodoende ook een deugdelijke afweging te kunnen maken. Het doel is immers dat we een beter woon- en leefklimaat voor onze burgers realiseren omdat natuurlijk gezondheid het allerbelangrijkste is.

Wat doet nu de geurnormen regeling? De aantal odeurs die genoemd worden in de verschillende gebieden zeggen iets over de geurbelasting die een intensieve veehouderij mag uitstoten. Dit houdt in dat er een cirkel getrokken wordt om de intensieve veehouderij en de burgerwoningen die binnen deze cirkel vallen zijn geurgevoelige (dus belaste) objecten. Hoe lager de norm, hoe groter de cirkel, hoe meer objecten als belast worden beschouwd. De dichtstbijzijnde woning binnen de cirkel zorgt ervoor dat de intensieve veehouderij “op slot” komt te zitten. Dus een intensieve veehouderij die al “op slot” zit kan niet nog meer op slot komen te zitten als de norm lager wordt en de stankcirkel dus groter. Het voorliggende voorstel zorgt ervoor dat er 50 extra intensieve veehouderijen op slot komen te zitten bovenop de 70 die al op slot zaten op basis van de geurverordening 2011.

Wat gebeurt er als een intensieve veehouderij op slot zit. Dit betekent dat deze ondernemer bij uitbreiding moet voldoen aan de nieuwe norm waarbij nog wel een 50% regeling van toepassing is. Middeling tussen oude en nieuwe norm. De ondernemer zal dus extra moeten investeren in nieuwe stallen en technologie om hieraan te kunnen voldoen. Een ondernemer heeft voorgerekend dat het 200.000 euro kost om van norm 14 naar norm 13 te komen. Deze ondernemer zou voor de nieuwe uitbreiding 1 miljoen van de bank kunnen lenen en dus is 20% benodigd voor investering in het milieu. Dat betekent dat hij met 800.000 euro investering het uiteindelijk moet gaan terug verdienen. Dat kan alleen maar bij stijgende dieraantallen.

De realiteit en de situatie in de sector zorgen ervoor dat dit voor het overgrote deel van de bedrijven onhaalbaar is en derhalve zullen ze blijven voortgaan op hun huidige vergunning. Of een andere ondernemer koopt deze op. Per saldo zal de gewenste verbetering uitblijven. Dit zien we nu ook in de gemeente Reusel-De Mierde waar ze in 2013 een nieuwe geurnorm hebben vastgelegd met 0,1 op de kern (Deurne 1 en kerkdorpen 3) en buitengebied 5 (Deurne 14). Hier is opnieuw een aanhoudingsbesluit genomen om de aanvragen stil te leggen omdat de gebruikte geurnormen geen resultaat opleveren.

Daarnaast hebben de geurnormen ook nog een ander effect waar in het voorliggend voorstel totaal geen aandacht aan wordt besteed. Het is namelijk zo dat er sprake is van de zogenaamde omgekeerde werking. Wat houdt dit nu weer in? Nou dat houdt in dat als je als burgerwoning (dus ook gestopte bedrijven, dus VAB’s) initiatieven wilt ontplooien (denk aan kinderopvang, toerisme, zorgboerderijen etc.) er afgewogen moet worden of dat wel kan in het kader van een gezond woon- en leefklimaat. Ofwel de burgerwoning zet niet alleen een intensieve veehouderij op slot maar andersom (omgekeerde werking) zorgt de norm van de intensieve veehouderij ervoor dat de burgerwoning (of VAB) ook beperkt kan worden. Hoe lager de norm, hoe groter de cirkel, hoe meer burgerwoningen in de cirkel vallen. Uit de ambtelijke ondersteuning en de kaarten die we hebben laten maken blijkt, dat maar liefst 632 objecten (woningen) extra in een stankcirkel komen te liggen. Dit betreft allemaal objecten buiten de kern van Deurne. Het CDA Deurne heeft een volks vertegenwoordigende rol voor alle burgers. Het voorstel gaat aan de omgekeerde werking totaal voorbij met als gevolg dat onzekerheid en onduidelijkheid voor ruim 600 woningen (lees gezinnen) ontstaat. Ook de beantwoording van diverse vragen die in de commissie of als raadsvragen zijn gesteld, is niet eenduidig en er is in onze ogen sprake van halve of misschien zelfs wel verkeerde informatie die verstrekt is. Met als gevolg dat er vele euro’s naar advocaten zullen gaan in allerlei procedures, bezwaren en rechtszaken en onze burgers met dit incompleet kader totaal niet geholpen worden. Dat is voor ons de reden dat we niet ingestemd hebben om dit voorstel naar de raad te laten gaan. Ook vinden we het zonder meer vreemd dat het onderzoeksbureau Arcadis in Uden een ander advies heeft neergelegd dan in Deurne, zodat een nog grotere onduidelijkheid ontstaat over dit onderwerp. Het argument “maar je kunt maar vast een stap maken en dit gewoon vaststellen” zullen ze bij de Raad van State zeker zien als een onzorgvuldig afwegingskader van de raad. Je kunt van ons niet verwachten dat we maar iets aannemen in de raad om het aan te nemen.

Wethouder Lemlijn doet vervolgens via een Raadsinformatiebrief een beroep op de raadsleden om het voorstel toch te agenderen en van de coalitiepartijen horen we dat als we niet instemmen ze het er wel doordrukken bij het agendapunt “Vaststelling agenda” op 17 november a.s. tijdens de raad, wanneer ze in meerderheid hierover kunnen beslissen. Op initiatief van de oppositiepartijen is er een extra presidium ingelast om over de agendering te spreken.

Het resultaat van de extra agenda vergadering is dat het voorstel alsnog geagendeerd wordt, omdat een of meerdere oppositie partijen om zijn gegaan. De coalitie partijen hebben toezegging gedaan om alsnog een paragraaf op te nemen over gezondheid en gezondheidsonderzoeken in de geurgebiedsvisie. De coalitie heeft zijn zin en het staat geagendeerd voor 17 november a.s. als agendapunt 9a. Echter wat blijkt, het college van B&W moet eerst dinsdagochtend hierover vergaderen omdat er een aangepast raadsvoorstel komt en dan worden pas de stukken toegestuurd. Ofwel het is nog geheel onduidelijk hoe de toezegging überhaupt verwerkt kan worden en de oppositie partijen die omgingen hebben de bekende kat in de zak gekocht.

Ik distantieer me van deze politieke praktijk omdat enerzijds het totale proces chaotisch is verlopen, anderzijds informatie onvolledig en telkens verschillend geïnterpreteerd wordt verstrekt. En nog veel erger er sprake is van manipulatie om tot agendering te komen en daarna nog maar duidelijk moet worden of de toezegging die gedaan is ook daadwerkelijk gestand kan worden gedaan. Ik vind dit koehandel. En dat is alles behalve Open en Eerlijk! Dat is alles behalve Transparant! Dat is alles behalve Zorgvuldig, (het geen voor Raad van State doorslaggevend is)! Dat is een echt politiek doolhof waarvan de burgers de dupe worden!