40 jaar jong!

Afgelopen donderdag 27 november vond er een speciale avond plaats in het kader van 40 jaar bestaan CDA Deurne. De avond kreeg als thema “Proef het familiebedrijf”. Niet zomaar. Maar aansluitend bij wat het CDA is en waar het voor wil staan: een partij van de samenleving waarin ontmoeting en aandacht voor (regionale) identiteit centraal staan. Het familiebedrijf is daar een tekenend voorbeeld van. Deurne is rijk aan familiebedrijven en niet alleen in de agrarische sector maar ook in de detailhandel en die moeten we veel meer koesteren.

Op deze avond werden er gerechten geserveerd van bijzondere streekproducten van lokale (CDA) leveranciers uit de Peel. Hierbij kun je denken aan eerlijk vlees (Coop. Heydehoeve, Wolvarken, puur rundvlees) en bijzondere pure groenten (aardpeer, Yacon, Zwarte Rammenas, snijbiet e.d.). Al deze gerechten werden bereid door Ria Joosten catering. Ook de drank was natuurlijk ook oer Brabants van onder andere Bavaria.

Ik mocht in mijn rol als fractievoorzitter een terugblik geven op 40 jaar CDA Deurne maar ook zeker vooruitblikken naar de toekomst. Uiteraard kon de naam van de initiator daarbij niet ontbreken. Piet van de Meerakker was in de begin jaren 70 de drijvende kracht achter het samen brengen van 8 KVP afdelingen verspreid over de gemeente Deurne tot 1 nieuwe politiek partij CDA Deurne. In 1974 was het zover dat alle neuzen een richting in stonden. En daarmee 6 jaar eerder, dan het landelijke CDA dat in 1980 het resultaat was van het samengaan van de KVP, CHU en ARP onder bezielende leiding van Piet Steenkamp, een feit was. Uit mijn gesprek met Piet van de Meerakker in 2004, een jaar voor zijn overlijden, proefde ik nog steeds de enorme betrokkenheid en de passie voor het CDA. Iets wat me altijd is bijgebleven. En van daaruit hebben we 10 periodes mede verantwoordelijkheid genomen voor de ontwikkeling van Deurne. Daarin zijn vele keuzes genomen die Deurne veranderd hebben tot het Deurne van nu, een licht verstedelijkte kern met een ruim landelijk buitengebied. Daarin zijn goede keuzes gemaakt maar ook keuzes waar je later minder gelukkig mee bent. Is dat erg? Nee, als je het maar onderkent en het lef hebt om dan nieuwe keuzes te maken. Zo gaat dat ook in het bedrijfsleven. Geen keuzes maken en je kop in het zand steken getuigd ervan dat je geen moed en lef hebt. Wat dat betreft lieten de sprekers Ria Joosten en Peter Swinkels er geen onduidelijkheid over bestaan. Ondernemen is keuzes durven maken, lef hebben en het verschil maken. En ook duidelijk is dat je dat niet alleen doet.

In al die 40 jaar zijn er geweldig veel mensen betrokken geweest bij het CDA Deurne, raadsleden, burgercommissieleden en bestuursleden die het gezicht van het CDA Deurne bepaald hebben. Vele betrokken mensen die midden in de samenleving stonden en staan, kennis meebrengen van uit het bedrijfsleven, onderwijs, zorg, agrarische sector en ga zo maar door. Mensen die nauw betrokken zijn bij het uitgebreide verenigingsleven dat Deurne rijk is. Een volkspartij zoals het CDA Deurne hoort te zijn.

Die betrokkenheid, ook nu weer met een nieuwe generatie merk ik nog steeds. Het is voor mij een eer te mogen samenwerken in het huidige fractieteam met vele mensen, met vele achtergronden, kennis en kunde, die samen een geweldig breed fractieteam vormen. Dat is ook nodig om voor de komende 10 jaar, richting het 50 jarig gouden jubileum van het CDA Deurne als echte volksvertegenwoordigers de keuzes te blijven maken waarvoor de burgers ons gekozen hebben. Daar heb ik alle vertrouwen in. Want als ik zie hoe de jeugd de bijzondere avond “Proef het familiebedrijf” heeft voorbereid en heeft opgezet dan is dat dik complimenten waard. Dan kun je rustig zeggen het CDA Deurne is pas 40 jaar jong en heeft nog een hele toekomst voor zich.  

 

Wie houdt wie voor de gek?

Op 7 oktober 2014 is er door de gemeenteraad van Deurne unaniem een aanhoudingsbesluit voor heel de gemeente Deurne in het kader van de Wet Geurverordening en veehouderijen. Hierbij is de afspraak gemaakt dat in 6 weken een aangepast voorstel voorgelegd zou worden waarin zou worden afgepeld tot de serieuze probleemgebieden. Hierbij werd ook aangegeven, dat innovatieve aanvragen

of aanvragen die een duidelijke verbetering voor leefomgeving opleveren, gewoon ingediend kunnen worden en ter beoordeling aan de raad zouden worden voorgelegd. Op basis van dit verwachtingspatroon hebben we als CDA fractie ingestemd met het aanhoudingsbesluit van 7 oktober 2014. Op 4 november 2014 werd in de commissie vergadering het voorstel van college gepresenteerd inzake het gedeeltelijk vrijgeven van het aanhoudingsbesluit. Hiertoe zijn er 4 regels opgesteld om tot deze vrijgave te komen. Deze regels betrof het volgende:

• Gebieden, met een hogere of gelijke achtergrondbelasting dan 15 ouE/m3.
• De kernen (inclusief bebouwde kommen) en kernrandzones,
• Pelsdierhouderijen
• Agrarische bedrijven waar binnen een straal van 250 meter rondom het bouwblok woningen gelokaliseerd zijn waar feitelijk geen agrarische bedrijfsvoering plaatsvindt.

Even los van fouten die in de uiteindelijke cumulatieve kaart zitten die we aangeleverd hebben gekregen is nagenoeg heel Deurne onder het aanhoudingsbesluit gehouden met uitzondering van natuur/bosgebieden en een 18 tal kavels waarvan wij kunnen aantonen dat verschillende kavels op basis van de 4 regels onder het aanhoudingsbesluit vallen. Om dit precies duidelijk te krijgen hebben we zelf een kaart laten maken en het rode gebied valt onder het nieuwe aanhoudingsbesluit.

Wat kon er dan bereikt worden met het vaststellen van het voorstel van college met de 4 regels?

De VVD Deurne roept hard dat het belangrijk was dit voorstel vast te stellen om zo innovatieve ondernemers toch in de gelegenheid te stellen te kunnen ontwikkelen. Maar het aanhoudingsbesluit van 7 oktober voorzag hier ook al in zoals ik in het begin van mijn blog heb aangegeven. Deurne Nu had duidelijk aangegeven dat agrarische ondernemers niet onnodig op slot gezet moesten worden. Daarom was het voor hen ook belangrijk dat in 6 weken duidelijkheid zou komen. Voor iedereen stond buiten kijf dat gezondheid belangrijk is en dat het vertrouwen terug gewonnen moest worden om boer en burger in gesprek te krijgen en samen tot oplossingen te komen. Het urgentieteam heeft hierin een voortrekkersrol. Maar de nieuwe kaart geeft slechts een enkel kavel vrij op een paar vingers te tellen.

Tijdens de behandeling in de raad verwoorde Marinus Biemans van DOE! het als volgt: “het aanhoudingsbesluit, een stand-stil, is noodzakelijk om vertrouwen terug te winnen”. Hij refereerde daarbij naar het verkiezingsprogramma van DOE! en vervolgde met; “Er is voor zekerheid gekozen en dat is voor nu goed. Het urgentieteam kan nu aan het werk”.

Maar is dat zo? Natuurlijk kan het urgentieteam aan het werk. Maar als er een besluit genomen wordt waarbij 1 partij (burgers) zich de winnaar voelt en 1 partij (boeren) de verliezer, hoe bereid is deze laatste dan om weer “gezellig” samen aan tafel te gaan zitten om over de problemen te praten. Stichting Stop de Stank informeerde haar leden zelfs via een extra nieuwsbrief dat er met het voorliggend voorstel geen noodzaak was om in te spreken. Ik zelf heb zakelijk altijd het motto dat een goede deal een deal is waarbij beide partijen lachend de onderhandelingstafel verlaten. Op het moment dat de ene lacht en de andere huilt kun je je afvragen wat je hiermee in de verdere toekomst samen nog bereikt.

Door nu al de 4 regels te stellen is er een sfeer gecreëerd die toekomstig onderhandelen zal bemoeilijken. Er wordt nu geroepen dat deze geen uitgangspunt zijn voor de op te stellen gebiedsvisie en geurverordening. Maar dit kan toch toekomstige gevolgen hebben. Immers stel dat uiteindelijk de achtergrondbelasting op 20 OuE/m3 wordt gezet in plaats van de huidige 15 OuE/m3 in het voorstel, dan zal dit tot ongenoegen leiden bij die burgers die last van stank ervaren. Wellicht gaan ze zelfs in beroep en wat zal de Raad van State daarvan zeggen? Immers er zijn duidelijke verwachtingen gewekt.

Stel dat er innovatieve aanvragen komen. Dan kan het alleen maar als deze voorgelegd worden aan de raad. Op basis van welke kaders moet de raad dan een besluit nemen? Heeft de raad wel de expertise om er überhaupt een besluit over te kunnen nemen? Het hele voorstel van 11 november was voor velen al complex en moeilijk te doorgronden. Je kunt je ook terecht afvragen of er innovatieve plannen ingediend worden waar ook de bank financieel een handtekening onder heeft gezet. Immers banken zullen aangeven dat het beter is om het aanhoudingsbesluit af te wachten en om het plan te toetsen aan de nog vast te stellen gebiedsvisie en geurverordening. Goed advies is om eerst op die duidelijkheid te wachten om te voorkomen dat er mis-investeringen gedaan worden.

 De agrarische sector zit al in een lastige hoek, immers de marge op de producten is gering omdat weals burgers niet meer uit willen geven voor een stukje vlees. Om te zorgen dat je investeringen rendabel worden is dus volume nodig. Het zal wachten worden op die innovatieve aanvragen ondanks dat er een oproep gedaan wordt vooral met aanvragen te komen.

Stel dat de toekomstige geurverordening veel strenger dan het provinciale beleid wordt vastgesteld. Nieuwe ontwikkelingen zullen dan nog moeilijker van de grond komen.

Met het besluit van afgelopen dinsdag hebben we geen betere positie gecreëerd voor innovatieve aanvragen. En als ze al komen dan hadden die ook onder het besluit van 7 oktober in behandeling genomen kunnen worden en individueel aan de raad zonder kaders voorgelegd kunnen worden. Wat is er dan wel gebeurd met het besluit van 11 november. Het zo gewenste herstel van vertrouwen is bij de partij boeren ernstig schade aangedaan. Het urgentieteam zal velen malen meer werk moeten verzetten om haar werk nu onder deze omstandigheden te kunnen doen. Dit zal betekenen dat uiteindelijk ook niet de gewenste resultaten worden gehaald en er het komend jaar geen vooruitgang wordt geboekt. Met als gevolg dat uiteindelijk de burger ook aan het kortste eind trekt omdat de omgeving er dus niet op verbetert. Wat hebben we samen dan bereikt? Is het vertrouwen dan ineens hersteld? Om die reden hebben we als CDA fractie voorgesteld om het besluit uit te stellen, om drie maanden de tijd te nemen dat er, nadat het urgentieteam al gesproken had met burgers, ook gesproken kon worden met boeren, zonder de druk van de vier gestelde regels in het genomen besluit. En vervolgens met een veel beter voorstel waarin het urgentieteam alle betrokken partijen heeft afgetast en van daaruit een breder gedragen voorstel aan de raad aan te bieden. Dan was de kans op twee lachende partijen velen malen groter geweest. Helaas werd dit door de meerderheid (coalitie) afgewezen en was voor het CDA Deurne duidelijk dat dan alleen tegenstemmen over blijft.

Wie houdt nu eigenlijk wie voor de gek?