Terugkijken? Of toch vooral vooruitkijken!

Met geweldige muziek van de top 2000 op de achtergrond en buiten een door sneeuw bedekte tuin, komt het einde van dit jaar weer snel dichterbij. Waar zal ik mijn laatste blog van dit jaar op richten? Er wemelt van alles door mijn hoofd. Natuurlijk moet het iets van een terugblik zijn. Toch? De vraag is doe je dat dan in een lijstje, je weet wel een top 5 of zo van het afgelopen jaar. Oké, maar wat moet dan het centrale thema worden van die top 5? De slechtste besluiten sinds de laatste verkiezingen?

Dat kan! Geen probleem om die te verzamelen. Ik denk maar even aan de volgende zaken: bibliotheek, aanhoudingsbesluit in kader geurwet en urgentieteam, verlagen grondprijzen, extra bezuiniging cultuurcentrum, geen geld voor onkruidbestrijding. Maar was het allemaal slecht? Nee! Vele zaken, ingezet in de voorgaande vier jaar om Deurne er financieel weer bovenop te krijgen hebben hun uitwerking gekregen. Geen artikel 12 status en een provincie die mee draait aan de OZB knop om de problemen daarmee op te lossen, direct over de rug van onze burgers. Ruim 30 miljoen beschikbaar om verliezen in de grondexploitatie op te vangen. Een aansterkend eigen vermogen wat ook heel hard nodig is. En ja, zelfs weer durven denken aan de toekomst door aan de slag te gaan met het spoortunnel onderzoek. Alhoewel de financiën nu nog op de pof worden ingeboekt voor dit project (namelijk uit toekomstige structureel begrotingsoverschot??), kunnen we daarmee toch leven omdat we eerst meer inzicht in alle mogelijkheden en kosten moeten hebben alvorens de echte keuze voor een spoortunnel en verbeteringen gemaakt kunnen worden. Kortom duidelijk een weg naar voren. Wat dat betreft snap ik de tekst van Transparant Deurne op hun website weer niet. Zij schrijven over “De sombere dagen voor de kerst in Deurne” en knallen er meteen in met “De gemeentekas is nagenoeg leeg”. Vraag me af in welke begroting ze hebben gekeken. Hopelijk niet die van hun partij zelf. Tuurlijk zitten er financiële leningen in de begroting en dat betekent kapitaallasten. Waar het om gaat is dat die kapitaallasten te dragen zijn, net al in een gezin een hypotheek te dragen moet zijn. Het wordt tijd dat het negatief denken eens wordt omgezet naar positief denken. Deurne heeft zoveel potentie, is rijk aan verenigingen, is rijk aan vrijwilligers, een jaarplanning vol aan grote en kleine evenementen, een buitengebied en industriegebied gelegen tussen Brainport en Greenport met zoveel kansen en ondernemers die daarmee aan de slag willen. Daar kunnen we alleen maar iets van maken als we de mouwen opstropen en in plaats van elkaar dwars te liggen samen de bal op pakken en de wil tonen om er samen iets van te maken. Niet handelend vanuit angst maar vanuit de overtuiging: Deurne is meer dan individuele talenten, meer dan 32000 selfies, afgeleid van onze koning Willem Alexander die dit prachtig verwoordde voor heel Nederland.

Mijn drijfveer is juist me hiervoor in te zetten. Vol passie zal ik ook in 2015 mijn rol als volksvertegenwoordiger weer proberen in te vullen. Dat is ook hard nodig want bijvoorbeeld de zorgtaken die per 1 januari 2015 bij de gemeente terecht komen zullen de nodige aandacht moeten krijgen. Dat bleek ook duidelijk uit de laatste commissie Samenleving waar het beleidsplan Jeugdhulp lokaal besproken werd. En het gaat dan specifiek over die zaken waar we dan als Deurne invloed over hebben en dus niet het via Peel 6.1 geregelde grotere verband. Wethouder Marnix Schlösser gaf die avond ook ruiterlijk toe dat er diverse onzekerheden zijn over de precieze uitwerking van de transities. Maar hij voegt daar ook direct aan toe: “We staan paraat om direct waar nodig bij te sturen!”. Die instelling kunnen we enorm waarderen en we zijn benieuwd of deze ook waar gemaakt worden door de wethouder als dadelijk ingrijpen ook daadwerkelijk nodig is. We begrepen dat er een informatieavond hierover is georganiseerd met een bedroeven waardige opkomst. Leeft het dan niet bij de mensen? Nee, niet op een manier om daar proactief mee bezig te zijn. Maar wel als men na 1 januari ineens die zorg nodig heeft (reactief) en dan blijkt dat het niet meer precies zo werkt als dat men het gedacht had. Dan begint het en dan moet blijken dat het netwerk van de opvoedondersteuners en de wijk in staat is conform het theoretische model dit op te vangen. Geen ervaringscijfers, geen proefmodellen, kortom een experimentele fase die al opgestart is en waarvan moet blijken of enerzijds de zorg kwalitatief blijft ingevuld en anderzijds de besparingen die men voor ogen heeft ook daadwerkelijk gerealiseerd worden. Ik zie nog steeds zaken gebeuren (ook dichtbij) zoals het verstrekken van dure medicijnen die simpelweg niet nodig blijken te zijn. Er is mijn inziens nog een hele weg te bewandelen om op de juiste manier onnodige geldverspilling in de zorg tegen te gaan en er tevens voor te zorgen dat de zorgverlening op een kwalitatief niveau blijft. Het komend jaar zal volop in het teken staan van dit onderwerp. Niet alleen lokaal maar zeker ook op landelijk niveau. En daar is de stabiliteit na het zoveelste “bedrijfsongeval” van de PvdA inmiddels ver te zoeken. Het getrubbel van dit kabinet zal zeker zijn negatieve uitwerking hebben. Na de provinciale verkiezingen op woensdag 18 maart 2015 waar ook de nieuwe Eerste Kamer indirect wordt gekozen zal deze broodnodige stabiliteit voor Nederland alleen nog maar verder verslechteren.

Hopelijk laat de huidige Deurnese coalitie zich door dit alles niet negatief beïnvloeden maar zet ze daden bij haar woorden: “De hele gemeenteraad krijgt daarmee de ruimte om ideeën en wensen in te brengen. Met elkaar de stip op de Horizon benoemen en daar op koersen, kansen pakken, van klein naar groot, dat is nodig de komende jaren”.

Laat die uitgestoken hand geen hand zijn die op het laatste moment zich terugtrekt, maar een uitgestoken hand die het debat inhoud geeft over wat we samen voor elkaar willen krijgen, voor Deurne, voor alle burgers.

Ik wens u allen heel veel goeds toe in 2015 en vooral veel gezondheid en wijsheid!

 

Struisvogel politiek

Afgelopen dinsdag (9 december 2014) stond dan eindelijk het Cultuurcentrum op de agenda van de raad. In augustus, midden in de zomervakantie periode, werd bekend dat de ondernemer het faillissement had aangevraagd. En vier maanden later buigt de raad zich definitief over de toekomst van ons cultuurcentrum. Wat is er besloten? Een stichting moet de bal oppakken en een programma en exploitatie opzetten. Dat moet met nog minder geld dan de vorige ondernemer want er is meteen een bezuiniging van 50.000 euro doorgevoerd. En de boodschap is: Van, voor en door Deurnenaren.

Daar hebben we de afgelopen vier maanden eerst in beslotenheid en daarna in commissie verband over vergaderd om tot deze besluitvorming te komen. De CDA fractie heeft samen met Transparant Deurne tegen het voorstel gestemd.

In mijn blog “Vakantie: Sociaal en Cultureel Deurne op zijn kop” heb ik u verteld over het dubbelgevoel ondanks dat ik toen de opgerichte initiatief groep “Manders” succes toe wenste. Afgelopen woensdag konden we in de krant de teleurstelling van deze werkgroep lezen. Aan de ene kant prediken we uit volle borst “Deurne Koerst Op Eigen Kracht” en tegelijkertijd beperken we de kansen van vrijwilligers om er een succes van te maken door ze op voorhand elke ruimte te ontnemen en te benaderen als zeer intelligente ondernemers die in staat zijn om elke euro investering bij voorbaat om te zetten in 10 euro rendement. De werkgroep heeft zijn huiswerk gemaakt en mogelijke begrotingen meerdere malen doorgerekend op basis van het oorspronkelijke budget voor het cultuurcentrum om er wel een succes van te maken. Maar nee hoor we vinden het belangrijk om er 50.000 euro vanaf te halen, gebukt onder de “financiele staat” van Deurne. Want dat is voldoende voor Deurnese verenigingen en toekomstige gebruikers van het cultuurcentrum. Maar dan hebben we het helemaal niet meer over een cultuurcentrum, maar een heel duur gemeenschapshuis die alleen al 425.000 euro aan kapitaallasten kost. Het verhaal van de bibliotheek herhaalt zich. Een werkgroep die op papier aangetoond heeft wat de kosten zijn om een enigszins respectabele bibliotheek voor Deurne te behouden wordt niet gehoord en dan hebben we het helemaal niet meer over een bibliotheek maar een duur afhaalloket.

Tijdens de verkiezingen hebben we als CDA de samenleving de hoogste prioriteit gegeven en dat we als overheid initiatieven beter moeten faciliteren. Het eerste principe was: De samenleving, niet de overheid. Nee, niet onnodig geld over de balk gooien, maar wel eerlijke kansen geven om de participatiesamenleving te ontwikkelen. Wij staan daar vierkant achter omdat we overtuigd zijn van de kracht van de samenleving. Daar hoort geen ontmoedigingsbeleid bij in onze ogen. Werkgroep behoud de Bieb is afgehaakt. Een organisatie als Stichting leven voor leven is ook nog steeds zoekende met weinig perspectief. De vraag is of de groep “Manders” of andere de bal oppakken om het cultuurcentrum weer echt aan de pruttel te krijgen zonder dat we daarmee op voorhand gemeenschapshuizen als het Gerardushuis, Den Draai en het Hofke van Marijke wegconcurreren. Want daarmee trekken we het hart uit die wijken, ondermijnen we de sociale cohesie, waar ontmoeting plaats vindt, ideeën geboren worden en uiteindelijk die zo gekoesterde participatiesamenleving (Deurne Koerst Op Eigen Kracht) vandaan moet komen.

Michiel Dankers van Doe! verwijt het CDA geen lef te hebben en geen keuzes te durven maken. Maar volgens mij is juist deze nieuwe coalitie gestart met een echte keuze loze struisvogel politiek die vooral het stellen van kaders WAT we willen achterwege laat. Zo lost de burger de onkruidproblematiek zelf wel op is het gedachtengoed en wordt alles vanuit een financiële benadering afgekapt en wordt Deurne teruggebracht naar het turfstekersdorp van weleer. Het kan zijn dat dat hun keuze is, maar dan moet ik de verkiezingsprogramma’s van deze partijen en het coalitieprogramma nog eens goed nalezen. Ik meen dat ik daar iets had gelezen van "kansen pakken". Met dossiers als het zwembad, gemeenschapshuizen, subsidie verordening en een actieve werkgroep Leefbaar en vitaal Neerkant in het verschiet, gaan we een boeiend jaar tegemoet.

40 jaar jong!

Afgelopen donderdag 27 november vond er een speciale avond plaats in het kader van 40 jaar bestaan CDA Deurne. De avond kreeg als thema “Proef het familiebedrijf”. Niet zomaar. Maar aansluitend bij wat het CDA is en waar het voor wil staan: een partij van de samenleving waarin ontmoeting en aandacht voor (regionale) identiteit centraal staan. Het familiebedrijf is daar een tekenend voorbeeld van. Deurne is rijk aan familiebedrijven en niet alleen in de agrarische sector maar ook in de detailhandel en die moeten we veel meer koesteren.

Op deze avond werden er gerechten geserveerd van bijzondere streekproducten van lokale (CDA) leveranciers uit de Peel. Hierbij kun je denken aan eerlijk vlees (Coop. Heydehoeve, Wolvarken, puur rundvlees) en bijzondere pure groenten (aardpeer, Yacon, Zwarte Rammenas, snijbiet e.d.). Al deze gerechten werden bereid door Ria Joosten catering. Ook de drank was natuurlijk ook oer Brabants van onder andere Bavaria.

Ik mocht in mijn rol als fractievoorzitter een terugblik geven op 40 jaar CDA Deurne maar ook zeker vooruitblikken naar de toekomst. Uiteraard kon de naam van de initiator daarbij niet ontbreken. Piet van de Meerakker was in de begin jaren 70 de drijvende kracht achter het samen brengen van 8 KVP afdelingen verspreid over de gemeente Deurne tot 1 nieuwe politiek partij CDA Deurne. In 1974 was het zover dat alle neuzen een richting in stonden. En daarmee 6 jaar eerder, dan het landelijke CDA dat in 1980 het resultaat was van het samengaan van de KVP, CHU en ARP onder bezielende leiding van Piet Steenkamp, een feit was. Uit mijn gesprek met Piet van de Meerakker in 2004, een jaar voor zijn overlijden, proefde ik nog steeds de enorme betrokkenheid en de passie voor het CDA. Iets wat me altijd is bijgebleven. En van daaruit hebben we 10 periodes mede verantwoordelijkheid genomen voor de ontwikkeling van Deurne. Daarin zijn vele keuzes genomen die Deurne veranderd hebben tot het Deurne van nu, een licht verstedelijkte kern met een ruim landelijk buitengebied. Daarin zijn goede keuzes gemaakt maar ook keuzes waar je later minder gelukkig mee bent. Is dat erg? Nee, als je het maar onderkent en het lef hebt om dan nieuwe keuzes te maken. Zo gaat dat ook in het bedrijfsleven. Geen keuzes maken en je kop in het zand steken getuigd ervan dat je geen moed en lef hebt. Wat dat betreft lieten de sprekers Ria Joosten en Peter Swinkels er geen onduidelijkheid over bestaan. Ondernemen is keuzes durven maken, lef hebben en het verschil maken. En ook duidelijk is dat je dat niet alleen doet.

In al die 40 jaar zijn er geweldig veel mensen betrokken geweest bij het CDA Deurne, raadsleden, burgercommissieleden en bestuursleden die het gezicht van het CDA Deurne bepaald hebben. Vele betrokken mensen die midden in de samenleving stonden en staan, kennis meebrengen van uit het bedrijfsleven, onderwijs, zorg, agrarische sector en ga zo maar door. Mensen die nauw betrokken zijn bij het uitgebreide verenigingsleven dat Deurne rijk is. Een volkspartij zoals het CDA Deurne hoort te zijn.

Die betrokkenheid, ook nu weer met een nieuwe generatie merk ik nog steeds. Het is voor mij een eer te mogen samenwerken in het huidige fractieteam met vele mensen, met vele achtergronden, kennis en kunde, die samen een geweldig breed fractieteam vormen. Dat is ook nodig om voor de komende 10 jaar, richting het 50 jarig gouden jubileum van het CDA Deurne als echte volksvertegenwoordigers de keuzes te blijven maken waarvoor de burgers ons gekozen hebben. Daar heb ik alle vertrouwen in. Want als ik zie hoe de jeugd de bijzondere avond “Proef het familiebedrijf” heeft voorbereid en heeft opgezet dan is dat dik complimenten waard. Dan kun je rustig zeggen het CDA Deurne is pas 40 jaar jong en heeft nog een hele toekomst voor zich.  

 

Wie houdt wie voor de gek?

Op 7 oktober 2014 is er door de gemeenteraad van Deurne unaniem een aanhoudingsbesluit voor heel de gemeente Deurne in het kader van de Wet Geurverordening en veehouderijen. Hierbij is de afspraak gemaakt dat in 6 weken een aangepast voorstel voorgelegd zou worden waarin zou worden afgepeld tot de serieuze probleemgebieden. Hierbij werd ook aangegeven, dat innovatieve aanvragen

of aanvragen die een duidelijke verbetering voor leefomgeving opleveren, gewoon ingediend kunnen worden en ter beoordeling aan de raad zouden worden voorgelegd. Op basis van dit verwachtingspatroon hebben we als CDA fractie ingestemd met het aanhoudingsbesluit van 7 oktober 2014. Op 4 november 2014 werd in de commissie vergadering het voorstel van college gepresenteerd inzake het gedeeltelijk vrijgeven van het aanhoudingsbesluit. Hiertoe zijn er 4 regels opgesteld om tot deze vrijgave te komen. Deze regels betrof het volgende:

• Gebieden, met een hogere of gelijke achtergrondbelasting dan 15 ouE/m3.
• De kernen (inclusief bebouwde kommen) en kernrandzones,
• Pelsdierhouderijen
• Agrarische bedrijven waar binnen een straal van 250 meter rondom het bouwblok woningen gelokaliseerd zijn waar feitelijk geen agrarische bedrijfsvoering plaatsvindt.

Even los van fouten die in de uiteindelijke cumulatieve kaart zitten die we aangeleverd hebben gekregen is nagenoeg heel Deurne onder het aanhoudingsbesluit gehouden met uitzondering van natuur/bosgebieden en een 18 tal kavels waarvan wij kunnen aantonen dat verschillende kavels op basis van de 4 regels onder het aanhoudingsbesluit vallen. Om dit precies duidelijk te krijgen hebben we zelf een kaart laten maken en het rode gebied valt onder het nieuwe aanhoudingsbesluit.

Wat kon er dan bereikt worden met het vaststellen van het voorstel van college met de 4 regels?

De VVD Deurne roept hard dat het belangrijk was dit voorstel vast te stellen om zo innovatieve ondernemers toch in de gelegenheid te stellen te kunnen ontwikkelen. Maar het aanhoudingsbesluit van 7 oktober voorzag hier ook al in zoals ik in het begin van mijn blog heb aangegeven. Deurne Nu had duidelijk aangegeven dat agrarische ondernemers niet onnodig op slot gezet moesten worden. Daarom was het voor hen ook belangrijk dat in 6 weken duidelijkheid zou komen. Voor iedereen stond buiten kijf dat gezondheid belangrijk is en dat het vertrouwen terug gewonnen moest worden om boer en burger in gesprek te krijgen en samen tot oplossingen te komen. Het urgentieteam heeft hierin een voortrekkersrol. Maar de nieuwe kaart geeft slechts een enkel kavel vrij op een paar vingers te tellen.

Tijdens de behandeling in de raad verwoorde Marinus Biemans van DOE! het als volgt: “het aanhoudingsbesluit, een stand-stil, is noodzakelijk om vertrouwen terug te winnen”. Hij refereerde daarbij naar het verkiezingsprogramma van DOE! en vervolgde met; “Er is voor zekerheid gekozen en dat is voor nu goed. Het urgentieteam kan nu aan het werk”.

Maar is dat zo? Natuurlijk kan het urgentieteam aan het werk. Maar als er een besluit genomen wordt waarbij 1 partij (burgers) zich de winnaar voelt en 1 partij (boeren) de verliezer, hoe bereid is deze laatste dan om weer “gezellig” samen aan tafel te gaan zitten om over de problemen te praten. Stichting Stop de Stank informeerde haar leden zelfs via een extra nieuwsbrief dat er met het voorliggend voorstel geen noodzaak was om in te spreken. Ik zelf heb zakelijk altijd het motto dat een goede deal een deal is waarbij beide partijen lachend de onderhandelingstafel verlaten. Op het moment dat de ene lacht en de andere huilt kun je je afvragen wat je hiermee in de verdere toekomst samen nog bereikt.

Door nu al de 4 regels te stellen is er een sfeer gecreëerd die toekomstig onderhandelen zal bemoeilijken. Er wordt nu geroepen dat deze geen uitgangspunt zijn voor de op te stellen gebiedsvisie en geurverordening. Maar dit kan toch toekomstige gevolgen hebben. Immers stel dat uiteindelijk de achtergrondbelasting op 20 OuE/m3 wordt gezet in plaats van de huidige 15 OuE/m3 in het voorstel, dan zal dit tot ongenoegen leiden bij die burgers die last van stank ervaren. Wellicht gaan ze zelfs in beroep en wat zal de Raad van State daarvan zeggen? Immers er zijn duidelijke verwachtingen gewekt.

Stel dat er innovatieve aanvragen komen. Dan kan het alleen maar als deze voorgelegd worden aan de raad. Op basis van welke kaders moet de raad dan een besluit nemen? Heeft de raad wel de expertise om er überhaupt een besluit over te kunnen nemen? Het hele voorstel van 11 november was voor velen al complex en moeilijk te doorgronden. Je kunt je ook terecht afvragen of er innovatieve plannen ingediend worden waar ook de bank financieel een handtekening onder heeft gezet. Immers banken zullen aangeven dat het beter is om het aanhoudingsbesluit af te wachten en om het plan te toetsen aan de nog vast te stellen gebiedsvisie en geurverordening. Goed advies is om eerst op die duidelijkheid te wachten om te voorkomen dat er mis-investeringen gedaan worden.

 De agrarische sector zit al in een lastige hoek, immers de marge op de producten is gering omdat weals burgers niet meer uit willen geven voor een stukje vlees. Om te zorgen dat je investeringen rendabel worden is dus volume nodig. Het zal wachten worden op die innovatieve aanvragen ondanks dat er een oproep gedaan wordt vooral met aanvragen te komen.

Stel dat de toekomstige geurverordening veel strenger dan het provinciale beleid wordt vastgesteld. Nieuwe ontwikkelingen zullen dan nog moeilijker van de grond komen.

Met het besluit van afgelopen dinsdag hebben we geen betere positie gecreëerd voor innovatieve aanvragen. En als ze al komen dan hadden die ook onder het besluit van 7 oktober in behandeling genomen kunnen worden en individueel aan de raad zonder kaders voorgelegd kunnen worden. Wat is er dan wel gebeurd met het besluit van 11 november. Het zo gewenste herstel van vertrouwen is bij de partij boeren ernstig schade aangedaan. Het urgentieteam zal velen malen meer werk moeten verzetten om haar werk nu onder deze omstandigheden te kunnen doen. Dit zal betekenen dat uiteindelijk ook niet de gewenste resultaten worden gehaald en er het komend jaar geen vooruitgang wordt geboekt. Met als gevolg dat uiteindelijk de burger ook aan het kortste eind trekt omdat de omgeving er dus niet op verbetert. Wat hebben we samen dan bereikt? Is het vertrouwen dan ineens hersteld? Om die reden hebben we als CDA fractie voorgesteld om het besluit uit te stellen, om drie maanden de tijd te nemen dat er, nadat het urgentieteam al gesproken had met burgers, ook gesproken kon worden met boeren, zonder de druk van de vier gestelde regels in het genomen besluit. En vervolgens met een veel beter voorstel waarin het urgentieteam alle betrokken partijen heeft afgetast en van daaruit een breder gedragen voorstel aan de raad aan te bieden. Dan was de kans op twee lachende partijen velen malen groter geweest. Helaas werd dit door de meerderheid (coalitie) afgewezen en was voor het CDA Deurne duidelijk dat dan alleen tegenstemmen over blijft.

Wie houdt nu eigenlijk wie voor de gek?

Zit Deurne op het goede spoor?

Het spoor in Deurne houdt al lange tijden de gemoederen van verschillende mensen bezig. Een doorn in het oog! Geen visitekaartje bij binnenkomst met de trein. Het spoorzone project heeft al velen miljoenen gekost maar we zijn er tot nu toe nog weinig mee opgeschoten. Na het onderuitgaan van het bestemmingsplan voor de spoorzone bij de raad van state is het hele gebied opgeknipt in deelgebieden om zo in kleinere stappen toch de gewenste verbetering te realiseren. Gebouwen zijn gesloopt en AM heeft de verkoop gestart van het eerste deelproject met woningen te starten in het gebied waar enkele maanden terug nog de Kringloopwinkel van Leven voor Leven was gevestigd. Die zijn trouwens nog steeds bezig om nieuwe huisvesting te verkrijgen. Het spoor vormt een keiharde barrière tussen het centrum en de wijk St. Jozefparochie. Van oudsher zodanig dat men het in Deurne ook heeft over “die van over het spoor” en “verkeerde kant van het spoor”. Ondanks dat het spoorzoneproject slechts traag vordert en helaas al veel geld gekost heeft zijn we allen het er wel over eens dat verbetering echt noodzakelijk is. Het stationsplein aan de noordzijde wordt heringericht wat een goede zaak is. Michel Lintermans is zeer actief om het station en omgeving een warmere en groenere uitstraling te
geven zoals bv het aankleden van het
elektriciteitshuisje. Hij informeerde afgelopen week de wijkraad St. Jozefparochie over zijn plannen en vorderingen. En als nu de verkoop aan de zuidzijde in het middengebied maar op gang komt dan wordt het beetje bij beetje beter. Maar zijn we er dan. Nee, want datzelfde spoor zal de komende jaren ook door werkzaamheden in Duitsland vanwege aansluiting op de Betuwroute voor extra hinder en last zorgen.
De spoorovergangen zijn vaker gesloten en geluidshinder wordt groter door de toename van het aantal treinen. De antwoorden op vragen van raadslid Marinus Biemans n.a.v. berichtgeving in het Eindhovens Dagblad over de enorme toename van het treinverkeer geven aan dat er in ieder geval overleg is om te zorgen dat deze problemen worden aangepakt. De aanpak van de geluidshinder is niet nieuw want toen de vorige wethouder Henk Kerkers de plannen van ProRail om geluidswallen te plaatsen aankondigde liepen de informatiebijeenkomsten vol. Het uitzicht zou verdwijnen en daarmee een stuk woongenot. Van een burger ontving ik een brief met een artikel uit een Duitse krant (Feuilleton) van 24 februari 2014: “Und hinter tausend Wänden keine Welt?” Een artikel over troosteloze (geen) uitzichten voor de reiziger, illusie van stilte voor aanwonenden en blije graffiti artiesten die zich volop kunnen uiten. In Eindhoven is de omgeving Hofstraat in opstand. CDA collega in Eindhoven Miriam Frosi stelt de problematiek en de aanpak daarvan terecht flink aan de kaak. Dus alleen er over in gesprek zijn is niet voldoende. Op de raad van 11 november krijgen we een voorstel voorgelegd om een voorbereidingskrediet beschikbaar te stellen voor plan van aanpak en subsidieaanvragen te realiseren voor ondertunneling van de overgang op de Binderendreef en een fietstunnel bij het stationsplein. Nu er mogelijkheden zijn mee te liften op het Landelijke

Verbeterprogramma Overwegen (LVO) en 50% subsidie van het Rijk verkregen kan worden met ook nog een toezegging van gedeputeerde van de provincie voor 25% moeten de handen wat mij betreft uit de mouwen. Natuurlijk zou je het liefst net als in Best het hele spoor in een tunnel stoppen, maar als je weet dat een onderdoorgang op Binderen en een fietstunnel samen al 20 miljoen euro investering kosten dan is het spoor onder de grond brengen een onhaalbare kaart. Het realiseren van de onderdoorgang en de fietstunnel gaat de gemeente Deurne structureel een kleine 250.000 euro per jaar aan kapitaallasten kosten. Jammer dat we het geld al weggegeven hebben voor de grondprijsverlagingen die geen enkel effect hebben op het aantrekken van de verkoop van woningen. In december zullen we over de financiering opiniërend spreken. In het belang van de Deurnese burgers zullen we dit geld moeten vinden en tegelijkertijd zal een goede aanpak nodig zijn om de ongewenste geluidsoverlast op de slimste manier aan te pakken. Dan komt Deurne vanzelf op het goede spoor!

Laten we de Ruit aan onze neus voorbij gaan?

Afgelopen week heeft Gedeputeerde Staten van Noord Brabant de voorkeur uitgesproken voor de ruit om Eindhoven en Helmond. De discussie hierover loopt al sinds 2000 en nu 14 jaar later lijkt de realisatie van de Ruit dichterbij te komen. In 2006 blijkt uit de BOSE studie dat de kleine ruit geen haalbare optie is. In 2007 wordt in de regio het bereikbaarheidsakkoord gesloten voor de grote ruit.
 
En nu ligt er dan het voorkeursalternatief met de Noord-Oost corridor langs het Wilhelminakanaal tussen Son en Beek en Donk, een verbrede (2x2) N279 van Beek en Donk naar Asten en een flink maatregelen pakket voor de A67. De verkeersproblematiek in de regio is zeer groot. De A67 is al jaren overbelast. Deze tweebaanse snelweg tussen Venlo en Eindhoven staat bijna dagelijks op de file lijst. Ik mag er zelf dagelijks gebruik van maken en afgezien van een wat rustiger periode tussen 2010 en 2012 midden in de economische recessie zien we, nu de economie weer heel langzaam omhoog kruipt de dagelijkse file op de A67 weer verergeren. De ruit is van cruciaal belang voor de hele regio. De wegen in het hele gebied tussen Helmond en Eindhoven zitten dagelijks in de spitstijden boordenvol. Files en opstoppingen zijn niet alleen slecht voor de economie in onze regio maar zorgen ook voor verslechtering van het milieu. Een oplossing is daarom zeer noodzakelijk. Ook voor Deurne is de ruit van groot belang. De N270 gelegen aan de noordzijde van Deurne sluit aan op deze verbindingsstructuur en zorgt voor een optimale ontsluiting, zowel in de richting van Veghel, richting Noord Eindhoven en richting A58 en via de A67 richting Zuid Eindhoven en Veldhoven. Dit biedt kansen voor Deurne voor het vestigen van bedrijven op de industrieterreinen die door deze ruit verzekerd zijn van een goede bereikbaarheid. Van belang om aantrekkelijk te zijn voor werknemers enerzijds en van belang voor het aan- en afvoer van (deel)producten anderzijds. Kijk maar naar de ontwikkeling van St. Oedenrode, Veghel en Uden door de komst van A50. Zo zal de ruit de kracht van Brainport met alle bedrijvigheid daaromheen in de regio versterken wart goed is voor de werkgelegenheid in onze regio.

Natuurlijk zijn er veel belangen die er spelen op het voorkeursalternatief. Immers de ruit gaat door natuurgebied en langs bebouwde kommen. Het plan voorziet echter in herontwikkeling van maar liefst 180 hectare natuurgebied ter compensatie. Er zijn verschillende bijeenkomsten georganiseerd en er is gesproken in de stuurgroep/klanbordgroep over alle details van de route. Maar ondanks dit heeft het aanleggen van een weg ook altijd tegenstanders. Het belang voor de regio (verkeer, werkgelegenheid) is zo groot dat de ruit toch echt door moet gaan. In november neemt het college van Gedeputeerde Staten vervolgens een definitief besluit over het voorkeursalternatief. In november wordt het voorkeursalternatief en de MKBA (Maatschappelijke Kosten en Baten Analyse) met minister Schultz en de Tweede Kamer besproken om tot een definitieve toekenning van de Rijksbijdrage voor het project te komen. Het totale project kost 865 miljoen euro en kan zo’n vier euro opleveren per geïnvesteerde euro. Het rijk legt hier 260 miljoen euro bij. De provincie 450 miljoen en het SRE 155 miljoen. Als de handen niet op elkaar gaan voor de ruit in onze regio dan verdwijnt de 260 miljoen van het Rijk. Deze gelden gaan dan vanzelf naar andere projecten in de randstad en blijven we als Zuid-Oost Brabant opnieuw achter met lege handen. Een kans om de verkeerproblematiek in onze regio aan te pakken en een flinke impuls te geven aan de werkgelegenheid is dan daarmee voor de komende 10 tot 15 jaar verkeken.

Hoezo vitaal en duurzaam platteland?

Volgende week dinsdag 14 oktober 2014 staat de visie plattelandsontwikkeling geagendeerd in de commissie Ruimte en Economie. Hierin wordt een scope genomen tot 2030. We gaan samen de stip bepalen waar het naar toe moet met ons platteland. En natuurlijk heb je een visie nodig om die visie vervolgens te vertalen in beleid om de gewenste zaken te realiseren. Echter afgelopen dinsdag (7 oktober) stond al de aanpak voor de 3^e herziening Bestemmingsplan Buitengebied geagendeerd inclusief het vaststellen van de notitie “Hoe vrijgekomen agrarische bebouwing (VAB) kan bijdragen aan een vitaal platteland. In de voorbereidende commissievergadering, maar vooral op de discussieavond van 17 september 2014 proef je dat “voor- en tegenstanders” voor een groot deel hetzelfde willen: Een vitaal en duurzaam platteland!

Je kunt dan flink redetwisten over wat er met duurzaam bedoeld wordt, maar het moge duidelijk zijn dat daarmee gedoeld wordt op zaken als gezondheid, dieren welzijn, minder geurbelasting, verbetering milieu en verantwoorde voedselproductie. Om al deze zaken te realiseren of verder te verbeteren is ontwikkeling en innovatie nodig. Immers wanneer er niet ontwikkeld en geïnnoveerd wordt sta je als bedrijf stil en dat geldt dus ook voor agrarische bedrijven. Stilstand betekent uiteindelijk een sterfhuisconstructie. In mijn blog “Buitengebied loopt leeg” lees je hier meer over. Intussen neemt de maatschappelijke discussie over de intensieve veehouderij toe. De provincie heeft de BZV (Brabantse Zorgvuldigheidsscore Veehouderij) vastgesteld. De provincie heeft de gemeente opdracht gegeven urgentiegebieden vast te stellen. In een korte periode is er een reeks aan maatregelen genomen. In de discussie in de raad van afgelopen dinsdag horen we verschillende fracties (Deurne NU, VVD) pleiten voor flexibiliteit en maatwerk, immers er moet op al deze ontwikkelingen adequaat ingespeeld kunnen worden. Het voorstel van de 3^e herziening bestemmingsplan buitengebied voorziet in een thema-gewijze herziening. Hierin zijn specifiek benoemd toerisme en recreatie en VAB’s. Het laatste gebaseerd op de notitie die alleen met het instrument saldering komt om verstening in het buitengebied tegen te gaan. Bereiken we hiermee het vitale en duurzame platteland wat we samen toch voor ogen hebben? Het instrument van saldering geeft aan dat als een ondernemer wil gaan ontwikkelen hij moet bijdragen aan het sloopfonds indien hij zelf geen oude stallen hoeft te slopen. Als het ware wordt er dan van hem verwacht bij te dragen aan de sloop van een inactieve lege stal (VAB) van een ander. In de provinciale regelingen zit al een bijdrage van 20% van de waardevermeerdering bij een ontwikkeling die naar landschappelijke inpassing moet. Als de ontwikkeling vervolgens ook niet past binnen de gekozen thema’s in de aanpak 3^e herziening, dan rest er alleen nog een dure postzegel bestemmingsplan procedure. Voor de kleine en middelgrote ondernemer (de vele familiebedrijven die in ons buitengebied zitten) zullen al deze kosten zodanig zwaar zijn dat er niets gaat gebeuren. En dat is nou net wat we niet willen! Kijk nu naar het plan vanuit Neerkant, om de specifieke situatie van het buitengebied aan te pakken en te verbeteren. Met wat er dinsdag is vastgesteld komen ze geen meter verder en zal de moed al gauw in de schoenen zinken. Als CDA fractie hebben we een laatste poging ondernomen om de benodigde flexibiliteit en maatwerk juist nu te kunnen leveren voor een vitaal en duurzaam platteland. Dit hebben we gedaan door twee amendementen in te dienen. Ten eerste de veegplan methodiek. Met behulp van de veegplan methodiek kunnen snel verschillende initiatieven van particulieren ondernemers samen worden gebundeld en in behandeling worden genomen. De kosten hiervoor zijn beduidend lager voor de ondernemers zodat de haalbaarheid van gewenste verbeteringen in ons buitengebied ook eerder binnen handbereik komen. Maar ook voor het urgentieteam om gewenste verbeteringen snel in een veegplan te kunnen opnemen is hard nodig.

Het tweede amendement had betrekking op de VAB’s. Daar wilde we helder afspreken dat initiatieven voor nieuwe stallen, die per definitie beter zijn voor de dieren (dierenwelzijn) en beter zijn voor het milieu (emissie) vereist dat oude stallen (die minder milieu en diervriendelijk zijn) van diezelfde ondernemer daarvoor afgebroken worden. Het instrument saldering kan wat ons betreft ook nog ingezet worden voor bovenwettelijke aanvragen (groter dan 1,5 ha) met uitzondering van initiatieven primair gericht op innovatie.

Maar helaas hebben we moeten constateren dat de amendementen door de coalitie (Deurne NU, DOE en VVD) geblokkeerd werden. De wethouder gaf aan dat de veegplan methode niet zo’n goed instrument is. In de voorbereidende commissie werd ook nog als argument aangevoerd dat de organisatie er niet op is ingericht. Voldoende argumenten blijkbaar om de partners Deurne NU en onze “rode loper voor de ondernemers” partij VVD in te laten stemmen en gezamenlijk de amendementen te verwerpen. Nog pijnlijker is dat vanuit die partijen lovend wordt gesproken over de gezamenlijke standpunt bepaling van ZLTO, DIC en OVD met de werkgroep “Een leefbaar en vitaal Neerkant” waar in de opsomming de inhoud van onze amendementen een plaats hadden, maar door de amendementen af te wijzen eigenlijk gewoon een streep hebben gezet door deze gezamenlijke standpunt bepaling.

En wat betekent dit nu concreet voor alle burgers van Deurne:

        1.    De huidige coalitie zegt, na haar verkiezingsbeloften NEE tegen een betere dienstverlening en klantvriendelijkheid van de gemeente, waarin burgers en ondernemers worden begeleid en ondersteund, om bijvoorbeeld initiatieven als een leefbaar en vitaal Neerkant te kunnen begeleiden.

        2.    De huidige coalitie zegt NEE tegen 30% verlaging van de aanvraagkosten voor burgers en ondernemers. Als we bedrijvigheid willen stimuleren dan is dit hard nodig. Legeskosten staan zeker bij kleinere plannen niet meer in verhouding tot de totale kosten! De coalitie kiest er nu voor dat kleine plannen minimaal 10.000 tot 15.000 euro aan leges kosten gaan betalen voor bijvoorbeeld een sleufsilo buiten het bouwblok, een start kleinschalige onderneming of zorg of mantelzorg woning.

        3.    De huidige coalitie zegt NEE voor lagere kosten voor de gemeente Deurne, waarme het geld voor andere doeleinden besteed had kunnen worden zoals bibliotheek, onderhoud van wegen etc.

        4.    De huidige coalitie zegt NEE tegen een efficiënte werkwijze. Burgers en ondernemers van de gemeente Deurne hadden bij een positief besluit een aantal keren per jaar wijzigingen kunnen doorgeven.

        5.    De huidige coalitie zegt NEE tegen een continue actueel plan, altijd up to date.

In het besloten gedeelte aan het einde van de raadsvergadering werd er vervolgens nog gesproken over een voorgenomen aanhoudingsbesluit (dat inmiddels openbaar is gepubliceerd) voor alle ontwikkelingen in het buitengebied voor een periode van maximaal 1 jaar in het kader van de Wet geurhinder en veehouderij. Het gaat hier dan om nieuwe aanvragen omgevingsvergunningen. Voor ons riep dit vele vragen op. Want immers het geldt niet voor alle bestaande situaties. Het aanhoudingsbesluit betekent ook dat er dus geen verbeteringen gerealiseerd kunnen worden terwijl we dat samen allemaal willen. Omdat tevens is besloten het besluit over 6 weken in de volgende raadsvergadering opnieuw te overwegen (welke gebieden kunnen vrij gegeven worden) heeft ons doen instemmen. Want als over 6 weken het aanhoudingsbesluit niet teruggebracht is naar enkele goed afgebakende gebieden waar sprake is van absolute urgentie dan vraag ik me af of we wel echt aan een vitaal en duurzaam platteland willen werken!

Falende organisaties!

De afgelopen week kwam opnieuw een bericht van falen naar buiten vanuit de wereld van de groten. Waar in 2008 de banken door de mand vielen en wereldwijd leidde tot een economische crisis periode waar we nu heel, heel langzaam uit het dal weer omhoog aan het klimmen zijn, blijkt er nu van alles mis te zijn bij de vier grootste accountants. KPMG, PWC, Deloitte en Ernst & Young kregen er blijkbaar flink van langs van de AFM (Autoriteit Financiële Markten). Dit bericht baart mij grote zorgen in mijn rol als raadslid. Immers op dit moment is Deloitte de accountant van de gemeente Deurne en daarvoor was het jaren Ernst & Young. Zij controleren de "handel en wandel" van de gemeente Deurne en rapporteren aan de rekeningcommissie en de raad over hun bevindingen. Deze externe controles zijn belangrijk om als raadslid te weten dat de gegevens van jaarrekeningen waarheidsgetrouw zijn. Als dan blijkt dan zo'n 30 tot 40% van de controles onder de maat zijn dan is dat een onacceptabel hoog percentage. En natuurlijk ga je dan automatisch denken en hoe zit dat met de controles die bij de gemeente Deurne zijn gedaan. Binnenkort komt de rekening commissie weer bij elkaar en het lijkt me goed dit maar eens met mijn collega's in die commissie te bespreken.

Door dit falen van deze vier accountants wordt mijn mening versterkt dat steeds maar verdere groeiende organisaties groeien naar een niveau van onvermogen. Hierbij is er een groot verschil tussen marktorganisaties en overheidsorganisaties. Bij marktorganisaties zie je bij falen van die organisaties dat onderdelen weer afgesplitst worden om toch weer slagvaardigere organisaties te krijgen. Bij (semi) overheidsorganisaties zie je vaak dat het alleen maar door blijft groeien. Dit zien overal terug zoals bijvoorbeeld in het onderwijs en bij ziekenhuizen. Totdat er ergens weer een bom ontploft met als gevolg nog meer controlerende instanties in plaats van vraagtekens zetten bij de ongebreidelde groei.

Dat is voor mij ook de overtuiging dat de wens van Minister Plasterk om gemeentes van minimaal 100.000 inwoners na te streven, het streven is naar logge, bureaucratische organisaties waar effectiviteit en slagvaardigheid ver te zoeken zullen zijn. Hier zullen we in de samenwerking binnen Peel 6.1 ook goed naar moeten kijken. Op die onderdelen samenwerken waar je samen vooraf vaststelt dat we er ook daadwerkelijk beter van worden. De eerste grote testcase ligt op het bordje

want op 1 januari 2015 vinden de transities plaats van Den Haag naar de gemeenten en moeten we jeugdzorg, participatie en overheveling AWBZ-begeleiding en persoonlijke verzorging naar de WMO als gemeente gaan uitvoeren. Uit het werkbezoek dat we afgelopen zaterdag hebben gemaakt bij Combinatie Jeugdzorg in Helmond merk je hoeveel onduidelijkheden er nog zijn. En dus ook terechte zorgen of straks na de transities de cliënten nog wel dezelde zorg die ze nodig hebben blijven krijgen. En ook wij als raadsleden zijn maar splinter gewijs geïnformeerd hoe Peel 6.1 deze enorme klus gaat klaren. Hier zal de komende twee maanden nog veel in moeten gebeuren. Want het samenwerkingsverband Peel 6.1 mag alles behalve een falende organisatie zijn in belang van Deurne.

Besloten vergaderen onwenselijk? Tijd voor debat!

Afgelopen woensdag was er een discussie avond inzake "Toekomst van het platteland' met aandacht voor o.a. verstening en verloedering in het buitengebied. Afgevaardigden van de politiek partijen, agrarische sector, belangengroeperingen, onderwijs en buurtgemeenten waren hierbij aanwezig. Twee keer werd er een presentatie verzorgd waarna door middel van stellingen aanwezigen gevraagd werden te kiezen tussen "Eens", "Niet mee eens" en "Mee eens en oneens"  waarna verschillende deelnemers hun argumenten gaven voor de keuze die ze gemaakt hadden. Een interessante avond EN deelnemers maakten keuzes waarvan jezelf dacht dat ze anders zouden gaan kiezen. Door het aanvoeren van argumenten voor de keuze die je gemaakt hebt en de reacties van anderen werd het een levendige discussie met meer gezamenlijk gedragen richtingen als vooraf wellicht werd gedacht.
 

Het debat is enorm belangrijk om een goed beeld te krijgen welke argumenten aangevoerd worden voor de keuze waar men voor staat. Reacties en vragen die volgen in het debat maken dat eenieder in een proces komt van "reactie aanhoren, nadenken, terug reageren of juist vragen stellen enz." Dat is ook de manier om wellicht van mening te veranderen of gedeeltelijk bij te stellen doordat je goede argumenten hoort die je vervolgens zelf weer afweegt.

Het is dan jammer dat er alweer besluitvormende stukken voorliggen met daarin gemaakte keuzen terwijl je eigenlijk volop behoefte hebt samen een goede visie neer te zetten waarop de te nemen maatregelen vanzelf volgen.

Donderdag 11 september vond een besloten vergadering plaats over het Cultuurcentrum. Namens de CDA fractie heb ik vooraf gepleit om deze vergadering openbaar te houden, geïnteresseerde burgers de kans te geven in te spreken en dus eigenlijk gewoon open een debat te voeren over waar het naar toe moet met ons Cultuurcentrum. Helaas kregen we hiervoor de handen niet op elkaar omdat een meerderheid van de fracties de voorkeur gaf aan een besloten vergadering. Jammer! Middels een raadsinformatiebrief op vrijdag 19 september in de griffie-mail krijgt u een globaal inzicht van het overleg dat heeft plaats gevonden. Zonder te weten wie waar voor stond, welke argumenten daarvoor zijn aangevoerd en hoe tot een keuze of richting is gekomen. Een allereerste openbare vergadering over dit onderwerp, waar stiekem toch vele burgers in Deurne over praten, is te verwachten in november of december zo lezen we in deze raadsinformatiebrief. Vanaf 6 augustus waarop het faillissement van het Cultuurcentrum naar buiten kwam is dat alweer 3 tot 4 maanden later. Ondertussen lezen we in de krant dat er partijen zijn die interesse hebben, die wel of niet een plan in gaan leveren, die een mening hebben over de aanpak van tijdelijke exploitatie en of deze wel bijdraagt aan de uiteindelijk gewenste invulling. Nee dan denk ik met weemoed aan de informatie en discussie avond over de toekomst van het platteland van afgelopen woensdag. Afgevaardigden van politieke partijen, cultuur en sociale sector, verenigingsleven, onderwijs, een bieb, VVV zouden hierbij aanwezig moeten zijn. Door middel van twee korte presentaties van "andere cultuurcentra of over cultureel onderzoek" en het daarop deponeren van stellingen om zodoende met elkaar meningen en argumenten uit te wisselen in een echt debat dat heb ik gemist.

 

Het is ook een beetje de stijl van vergaderen in Deurne. We maken een ronde langs de partijen en horen een ieders mening, de wethouder telt snel de achterliggende stemmen en weet waar hij/zij aan toe is inzake het te behandelen onderwerp. Maar het debat? Het debat blijft grotendeels achterwege. De kans dat er van mening veranderd wordt is daarmee nagenoeg nul. Gelukkig is er een werkgroep "Vergaderstelsel" gevormd en heeft zij een eerste bijeenkomst gehouden. De werkgroep zal in voorstel uitwerken dat aan de raad zal worden voorgelegd. Ik wil deze werkgroep meegeven aandacht te besteden aan hoe het debat in politiek Deurne echt een plaats krijgt. Wat meer van Den Haag, zoals bij de Algemene Politiek Beschouwingen, met een spreker die een betoog houdt en interrupties, staand en niet passief zittend. En ja, dan kan het misschien wel eens laat worden, maar als het over belangrijke zaken voor Deurne gaat dan hoeft dat toch niet in enkele minuten afgerond te worden. Ik hoop dat de werkgroep met een echt vernieuwende aanpak voor het vergaderstelsel in Deurne komt. En besloten vergaderingen zijn wat mij betreft onwenselijk als het over kaderstelling, beleidslijnen en controlerende taken van de raad gaat.

Deurne (nog) Paardenwereld?

Dit weekend vindt Horse Event plaats in Deurne in het Nederlands Hippisch Centrum aan de Bruggenseweg. Het grootste paardensportevenement dat Nederland kent. De 13^e editie alweer. En in het eerste weekend van oktober vindt alweer de 27^e editie van de Vierspanwedstrijden plaats in hetzelfde Hippisch Centrum. Deze prachtige evenementen tesamen met Helicon opleidingen (NHB) betekende dat Deurne al tientallen jaren wijd en zijd bekend was. Kwam je bijvoorbeeld bij mensen in Noord Holland of in de noordelijke provincies en vertelde je dat je uit Deurne kwam dan was de eerste reactie vaak “Oh van de paardensport” of “Daar heb je toch een paardenopleiding”.

Het hippisch centrum is gelegen in het Centrumgebied Groene Peelvallei dat ligt tussen Helmond en Deurne. Dit gebied is in het Reconstructieplan De Peel 2005 aangewezen als ‘Projectlocatiegebied Toerisme en Recreatie’. De gemeenten Helmond en Deurne en het waterschap Aa en Maas hebben de uitwerking van het Projectlocatiegebied op zich genomen. Op 6 september 2011 hebben we in de raad de structuurvisie Groene Peelvallei vastgesteld. Van hieruit konden initiatieven ontplooit worden. Op donderdag 7 november 2013 heeft het College van Bestuur van Helicon Opleidingen in een ingelaste medewerkersbijeenkomst bij NHB Deurne (MBO 4 onderwijs) bekend gemaakt dat NHB Deurne stopt met de werving en de instroom van nieuwe studenten. Toen het nieuws naar buiten kwam kreeg ik vanuit verschillende hoeken vragen en opmerkingen als: “Het kan toch niet zijn dat dit uit Deurne verdwijnt!”. Sinds dat moment verschenen er met regelmaat berichten in de krant over potentiele partijen die geinteresseerd waren om het te kopen en vervolgens weer berichten dat die weer afhaakten.


Dit weekend trekken weer duizenden mensen naar Deurne. Maar voor het Horse Event is het de laatste keer. Op de website van dit evenement kunnen we lezen dat organisator Gijs Bartels blij is met de nieuwe locatie in Ermelo. De organisatie zegt deze stap te zetten omdat enerzijds NHB Deurne onzekere tijden tegemoet gaat en anderzijds het Nationaal Hippisch Centrum in Ermelo veel nieuwe kansen biedt voor de doorontwikkeling van Horse Event. Daarmee verlaat de Academy Bartels, de stal van de topruiters Imke Schellekens en Tineke Bartels', NHB  Deurne. De concentratie van de paardenwereld in Ermelo heeft geleid tot de ontwikkeling van een nieuwe MBO opleiding vanuit de Aeres groep uit Ede. Dit tot je nemende besef je dat de kansen op een herstart in Deurne hierdoor uiterst gering zijn geworden.

Wordt het niet langzaam tijd voor een herbezinning op de toekomst van het complex van het Hippisch Centrum in de Groene Peelvallei? Ik doe daarom een appel op college van B&W om samen met het Peelnetwerk en het bedrijfsleven in de Toeristisch-recreatieve sector te komen tot intensieve samenwerking met de omliggende gemeenten Helmond en Gemert-Bakel om te komen tot een nieuwe visie op de recreatieve toekomst van het gehele gebied van De Groene Peelvallei.

Druk op vrijwilligers verenigingen hoog!

In Deurne en de kerkdorpen kennen we een ongekend groot aantal verenigingen op het gebied van sport, maar ook op het gebied van allerlei hobby's bijvoorbeeld fotografie, muziek, kunst, cultuur, jongerenwerk en ga zo maar door. Geweldig. En al die clubs kunnen alleen maar bestaan doordat vrijwilligers de hand uit de mouw steken. In steden zien we al diverse problemen ontstaan als het gaat om voldoende vrijwilligers om de activiteiten in de lucht te houden. In ons dorp Deurne en de kerkdorpen Liessel, Neerkant, Helenaveen en Vlierden zien we over het algemeen dat clubs nog voldoende vrijwilligers hebben maar tegelijkertijd zien we ook dat bijvoorbeeld verenigingen al lange tijd op zoek zijn naar een voorzitter of penningmeester. Met name het invullen van dit soort functies zien we steeds lastiger verlopen. Dat is een ontwikkeling die niet zomaar ontstaat maar wel degelijk redenen kent. In deze functies draag je ook verantwoordelijkheid en de druk die deze verantwoordelijkheid met zich meebrengt wordt steeds hoger.

Omwille van het voortbestaan is ledenwerving enorm belangrijk. Daarvoor moet je als vereniging aantrekkingskracht hebben met bijvoorbeeld goed geoutilleerde accommodaties waar de sport of hobby goed uitgeoefend kan worden. Een aanbod of programma waar mensen warm van worden. En niet onbelangrijk, sfeer en gezelligheid. Vele verenigingen gaan leningen aan om te kunnen voorzien in deze behoeften maar tegelijkertijd zien ze subsidie teruglopen, leden aantallen teruglopen en daarmee de contributie opbrengsten lager uitvallen. Bij een contributieverhoging loop je dan weer de kans dat er leden afhaken. Daarom is sponsoring ook enorm belangrijk, echter een enorme klus om dit voor een club te regelen. Vervolgens is het dan nog een flinke taak om sponsoren jaren verbonden te houden. Zeker in een periode sinds 2008, waarin het economisch slecht gaat. Daarnaast spelen er ook maatschappelijk zaken die binnen clubs en verenigingen aangepakt moeten worden. Ik denk hierbij bijvoorbeeld aan pesten en sexuele intimidatie. We hoorden gisteren het verschrikkelijke bericht van een trainer die bij een hockeyclub naaktfoto's had gemaakt van meisjes en dames. Het bestuur van turnvereniging KDO Deurne waar ik voorzitter van mag zijn heeft al eerder voor sexuele intimidatie procedures opgesteld en een vertrouwenspersoon aangesteld. De druk die door al deze zaken bij clubs en verenigingen ontstaat bij vrijwilligers die bestuursfuncties op zich nemen wordt alleen maar groter. Het wordt steeds meer het "runnen" van een klein bedrijfje. Hiervoor passen mensen.

Met Deurne Koerst Op Eigen Kracht, afgekort als KOEK, wordt nog meer een beroep gedaan op mensen en verenigingen. Dit gebeurt in een tijd waarin door diverse oorzaken de financiële middelen zwaar uitgedund zijn. Is het dan een verkeerde koers? Ik ben ervan overtuigd dat dat niet het geval is. Meer dan eens heb ik gezien dat mensen en verenigingen in staat zijn zelf zaken op te pakken. En al die vrijwilligers die hart voor de zaak hebben zijn ook bereid de handen uit de mouw te steken om hun club te helpen. Daarbij moet de gemeente maximaal faciliteren. Dit houdt niet in dat alle wensen en eisen zonder tegenstribbelen ingewilligd moeten worden. Maar het houdt wel in; samen met die vrijwilligers in kansen en mogelijkheden denken. Dus voorkomen dat door bergen aan regels de vrijwilliger het hoofd laat hangen op een gegeven ogenblik. Voorkomen dat door gevoel van tegenwerking de vrijwilliger ermee stopt. Het subsidieniveau dat al gedaald is door de bezuinigingen in de periode 2010-2014 niet nog verder verlagen in de komende jaren maar juist zekerheid hierover geven. Ook vind ik dat er veel meer gedaan moet worden aan cursussen voor vrijwilligers om zo te faciliteren dat binnen clubs beter bestuursfuncties ingevuld kunnen worden. Wij zullen daarvoor als CDA Fractie bij de komende begrotingsbehandeling voorstellen voor doen.

Gisteren vernamen we in de krant dat Harmonie Excelsior in hoger beroep haar zaak heeft verloren. We kennen allen de aanleiding. In 2013 heeft de raad een andere invulling gegeven aan het ophalen van oud papier, namelijk door een commercieel bedrijf. Hierbij is afgesproken dat vier jaar lang de verenigingen samen met Box het oud papier ophalen en daarmee verzekerd zijn van hun inkomsten voor nog vier jaar. Op 1 januari 2017 verloopt deze overgangsregeling. Voor Harmonie Excelsior betekent dit wel een verlies van ongeveer 19.000 euro aan inkomsten op jaarbasis. Destijds heeft wethouder Nicole Lemlijn aangegeven dat er gewerkt zou worden aan alternatieve werkzaamheden waar dan vergoedingen tegenover zouden kunnen staan. Een win-win situatie creëren. Tot op heden hebben we hiervan nog geen enkel resultaat gezien. Terwijl de vraag hiernaar niet alleen van de papier inzamelende verenigingen komt maar veel breder aanwezig is. Een pleister op de wond is de aangekondigde actiedag op 20 september a.s. waar verenigingen een vergoeding kunnen krijgen als ze mee helpen de voetpaden en vluchtheuveltjes onkruid vrij te maken. Een plan van VVD huize dat door de coalitie omarmd is. Ik heb er mijn bedenkingen bij. Vorig jaar hebben we een motie ingediend om onkruidbestrijding aan te pakken maar werd weggehoond als verkiezingsretoriek. Nu wordt het gebruikt om te testen hoever men kan gaan met het inzetten van mensen en verenigingen om de openbare ruimte weer schoon te krijgen onder de noemer Deurne KOEK. Echter alles is al uitgebloeid en zaadjes zijn alweer verspreid zodat Deurne volgend jaar kan rekenen op nog meer weelderig tieren van onkruid. Dit moet gewoon structureel met professionele milieuvriendelijke bestrijdingsmiddelen aangepakt worden door een bedrijf. En we moeten er juist voor zorgen dat vrijwilligers zich inzetten bij hun club (onderhoud accommodatie, begeleiding van teams, vervoer naar wedstrijden, bestuursfuncties, hand en spandiensten enzovoort) waarmee op lange termijn de leefbaarheid van ons mooie Deurne op peil wordt gehouden. Ook zal er voor harmonie Excelsior gekeken moeten worden naar een passende oplossing voor hun problematiek. Laten we nu echt werken aan een goede verenigings- en vrijwilligers infrastructuur in de breedste zin om daadwerkelijk rendement te krijgen uit Deurne Koerst Op Eigen Kracht.

Terechte zorgen over decentralisatie zorgtaken

Op 1 januari 2015 is het een feit. Conform beslissing van Tweede en Eerste kamer in Den Haag worden drie transities van zorgtaken naar de gemeenten een feit. Het gaat om:

• zorg bieden aan langdurig zieken of ouderen (AWBZ);
• hulp bij het vinden van werk (Participatiewet);
• de jeugdzorg

Het Rijk geeft aan dat er beleidsvrijheid is maar stelt dat het eerste jaar de taken uitgevoerd moeten worden op dezelfde wijze zoals het tot nu toe door het Rijk is uitgevoerd. De wajong (nu nog UWV) en de wsw (korting 70%) gaan met de bijstand op in één regeling binnen de Participatiewet. De thuiszorg (huishoudelijke hulp: korting 40%) en de langdurige zorg (korting 25%) vallen niet meer onder de  Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten maar gaan over naar de Wet Maatschappelijke Ondersteuning, uitgevoerd door de gemeenten. De jeugdzorg (korting 15%) valt nu nog onder de provincies.

Op de partijraad van het CDA in februari van dit jaar hebben we samen met Horst ad Maas, Venray en Boxmeer resoluties ingediend onder andere voor de Jeugdzorg om onze collega's in de tweede kamer daarmee op pad te sturen in de Tweede Kamer debatten. Op het moment dat het Rijk vraagt flinke bezuinigingen door te voeren dan hoort daar volgens ons ook beleidsvrijheid bij. Dat krijgen we wel maar het eerste jaar niet en dat betekent dat we de financiële gevolgen daarvan op ons dak zullen krijgen. We staan zeer positief tegenover het idee van de transities. Waarom? Omdat we er van overtuigd zijn dat er lokaal een veel beter zicht is op de zorg die nodig is en daardoor ook beter op de zorgbehoefte ingespeeld kan worden. De taken die hiermee op het bordje van de gemeente komen zijn zo omvangrijk dat dit in Peel 6.1 verband wordt opgepakt. De termijn tot 1 januari 2015 is zo kort dat binnen Peel 6.1 niets anders gedaan kan worden dan de over de schutting gedropte zorgtaken op te vangen en uit te voeren. Vervolgens zullen we in de uitvoering zien waar de scherven zullen vallen omdat er onvoldoende tijd is om naast het invoeren van deze lokale zorgtaken ook nog eens de juiste maatregelen te nemen om het financiële tekort op te vangen.

Afgelopen vrijdag heeft de raad van Deurne de jaarlijkse raadsexcursie gehad waarbij we op bezoek zijn geweest bij de Mutsaers Stichting in Venlo, waar gemeenteraadslid Inge van Laarhoven werkzaam is, om een beeld te krijgen van wat er staat te gebeuren. Deze middag was zonder meer de moeite waard en met aansprekende voorbeelden verkregen we een goed inzicht in wat er staat te gebeuren maar ook welke kansen de transities met zich mee brengen. Ik ben overtuigd dat er besparingen mogelijk zijn, waarbij ik het belangrijk vind dat de juiste zorg bij de juiste mensen blijft komen. De heer Goedhart, bestuurder van de Mutsaersstichting bracht duidelijk in beeld hoeveel geld er wordt besteed aan het voortraject (indicatie) en de daadwerkelijke behandeling van patiënten. De kosten van het voortraject zijn tientallen malen groter dan de kosten van de uiteindelijke benodigde behandeling. Het pleidooi om daarom de juiste expertise sneller in een traject in te zetten om daarmee het indicatie traject te verkorten (of misschien wel te laten vervallen) en dus financiële middelen aan de voorkant in het traject te besparen om zo de zorg naar de toekomst ook gewoon betaalbaar te houden, spreekt mij zeer aan. Dit matcht ook met de vele geluiden uit de praktijk waar patiënten van ene hulp instantie naar andere hulpinstanties schuiven terwijl het daadwerkelijke probleem waar de patiënt mee zit niet verholpen wordt.

Omdat het om mensen gaat en we samen zorg willen dragen dat de juiste mensen ook de juiste zorg krijgen moeten we uit onze traditionele denkwijze stappen om de transitie niet een transformatie van taken van het Rijk naar gemeente te laten zijn. Er dient een daadwerkelijke transitie naar een toekomst "proof" zorgaanpak plaats te vinden, die dicht bij onze eigen burgers staat en op een verantwoorde wijze bekostigd kan worden. Maar omdat er zoveel belangen zijn van verschillende betrokken organisaties om hun eigen "business" overeind te houden is de allergrootste vraag of het daadwerkelijke doel van de transitie van de zorgtaken ook gerealiseerd zal worden.

De transities zijn door het kabinet, gedreven door bezuinigingen, door tweede en eerste kamer gedrukt. Het was beter geweest te kiezen voor een zorgvuldigere voorbereiding. Het was ook beter geweest om na te denken over mogelijke grote verschillen die straks per gemeente op het gebied van zorg zullen gaan ontstaan. Immers iedere gemeente of samenwerkingsverband van een groep gemeenten zal afhankelijk van de lokale politieke verhoudingen hierin een eigen invulling geven.
Het was beter geweest bij voorbaat te voorkomen dat straks langdurige zieken, ouderen en hulpbehoevende jeugd de dupe worden.